De plank, zomer 2023/ februari 2024

Zomer 2023 liepen mijn vriendin Emese en ik op het strand aan de branding in Scheveningen, toen er ineens een grote plank uit zee aanspoelde. Wat een cadeau !! Hij was lang en prachtig, helemaal verzilt. Ik wilde hem meenemen om hem te versieren. Op dat moment zagen we Theo Jansen (maker van de strandbeesten)  in de verte in een jeep langs de duinrand rijden. Toen we hem vroegen de plank te vervoeren, was hij zo vriendelijk de plank voor mij te bewaren achter zijn loods op het strand, waar hij dagelijks werkte. Nu moest de plank nog mee naar huis. Op een dag kwam Emese met haar auto. Ik bracht de plank liggend op mijn fietsstuur vanaf het strand naar de weg in Scheveningen. Emese nam hem mee. En daar stond de plank wel een jaar in de hal, hij was al zo mooi in niet versierde vorm. Tot ik het idee kreeg van een symbiose voor de plank met een eerder gemaakt schilderij, Zo ontstond dit duo. Vol vrouwelijke vormen en verhalen.

Schat gevonden uit zee, zomer 2023.

Emese

Bij de HKK aangekomen, eind januari 2024

Expo entree voor nieuwe leden van de Haagse kunstkring, februari 2024.

– x –

Kadekunst, maart 2016

Hedwig Smulders had me uitgenodigd om samen met haar de maand maart 2016 mijn beeldend werk te exposeren in het douanehuisje in Maassluis. Tijdens het eerste bezoek aan het huisje werd mijn fantasie geprikkeld door de omgeving, de spannende kade van de Nieuwe Waterweg, waar dag en nacht kleine en immens grote boten langsvaren, die de beelden op de kade op het netvlies of op foto meevoeren verder de wereld in.
 Deze plek wilden we betrekken bij ons werk dat we onder de titel : “Lichaam en ziel, pure womenart”  in het huisje exposeerden. Na een paar weken hard werken aan de boomstammen -geleverd door de Haagse Sorghvlietparkboswachter-  konden we ons werk, vijf sculpturen, buiten neerzetten onder de titel : Kadekunst

   

kadekunst door Antonia

kadekunst door Hedwig

We besloten om met onze beeldengroep de kwetsbaarheid van de vrouw uit te beelden, het kwetsbare uit te drukken d.m.v. de kwetsbare positie op de kade. De beelden staan los,, onbeschermd, zonder camera’ s erop, op een randje van de kade. Wat doe je als toeschouwer wanneer je de beelden mooi, lelijk, of schokkend vindt, kun je  naar kijken om het vervolgens in zijn/ haar waarde te laten of maak je het kapot, gooi je ze het water in of neem je het mee ?
De beeldengroep en met name onderstaand beeld werd gelinkt aan een zin uit het gedicht “de zeer oude zingt” van Lucebert (1924- 1994) : “Alles van waarde is weerloos”
Op één van de beelden heb ik deze tekst in houten letters aangebracht. Het is een kijkdoos, waarin een nostalgische foto van een meisje te zien is.

kadekunst door Antonia

De zeer oude zingt

er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was
wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings

alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk

als het hart van de tijd
als het hart van de tijd

Uit : verzamelde gedichten van Lucebert 1974.

In de nacht van het eerste weekend dat de beelden buiten op de kade stonden is het kijkdoosbeeld gestolen.

N.a.v.mijncopij onder de titel “Alles van waarde is weerloos ?” verscheen dit artikel,

geplaatst maandag 7 maart 2016 in Maasluis.nu

Vandalisme bij het Douanehuisje
by Nieuwsredactie

MAASSLUIS | “Alles van waarde is weerloos”. Deze prachtige zin uit het gedicht : “De zeer oude zingt” van Lucebert ( 1924 – 1994) raakte Antonia diep toen zij hem voor het eerst las. Hedwig Smulders en Antonia Groeneveld exposeren hun beeldend werk in het douanehuisje aan de Govert Wijnkade tijdens de weekenden van deze maand maart.
Werk rond het thema : “lichaam en ziel, pure womenart”
Eén aspect van het vrouw-zijn is haar kwetsbaarheid. Om dat uit te drukken hebben zij een groep sculpturen gemaakt van kwetsbaar hout uit een bos in Den Haag en deze afgelopen zaterdag geplaatst op een kwetsbare plaats, langs de kade, die grenst aan het douanehuisje.
Helaas werd de eenheid van de groep van vijf beelden verstoord.
In de nacht van zaterdag op zondag is de “kijkdoos” verdwenen, het was een holle boomstam waarop in houten letters de tekst :”Alles van waarde is weerloos?” stond geschreven en waarin de foto van een meisje te zien was. Eén van de andere beelden was omvergegooid.
Mag weerloosheid niet bestaan? Dit belangrijk aspect van het vrouw-zijn werd juist in dit beeld specifiek uitgedrukt.
Zaterdag a.s. zijn de houten sculpturen ( kadekunst) weer te zien als verlengstuk van onze expositie in het douanehuisje.

Rob van der Lee
”Zulk soort vandalen verdienen GEEN respect …en GEEN goede toekomst..”
Ronald van Santvliet
”Zou ze graag weerloos onder handen nemen, die respectloze nietsnutten.”
Paulette Elens
”Vorm een team met sterke mannen. En stuk of dertig en ga patrouilleren in de wijk. Stelselmatig en steeds op andere tijden. Jacks en T-shirts met opdruk duidelijk zichtbaar wordt dat er wat gaat veranderen. 
In Spangen (Rotterdam) was er jaren geleden een enorm drugsprobleem. Dichtgespijkerde panden, buitenlandse runners. Vrouwen durfden de straat niet meer op en kinderen speelden met achtergelaten injectienaalden. De politie (burgerbescherming) wist geen raad met het probleem waarop de inwoners zelf besloten het probleem aan te pakken. Dat ging niet zachtzinnig, Spangen is een achterstandswijk.
Na 1 maand was het probleem wél opgelost.
Ik wens jullie zowel wijsheid als succes!”

ton
”Als het niet hufterproef is…plaats het dan maar niet want je ziet dat malloten dit gaan vernielen. Erg genoeg”
Antonia en Hedwig :
”De beelden op de kade horen bij ons werk in het douanehuisje.
Zoals gezegd, alles in deze beelden legt de nadruk op kwetsbaarheid en
in dit geval de kwetsbaarheid van de vrouw.
Als iemand iets moois ziet, in dit geval een aantrekkelijke holle
boomstamkijkdoos met een mooie foto van een meisje erin, heeft hij of
zij altijd twee keuzen.
De eerste keus :
Of hij/ zij laat het in haar waarde, laat de schoonheid bestaan.
De tweede keus : de keuze van het stelen, bezoedelen of kapotmaken
van het beeld. Dat is de kern van wat wij hebben willen verbeelden met
de sculpturen op de kade. Die vraag van de keuze van je reactie, daar
ligt voor mij de nadruk op.
Is wat waardevol is per definitie weerloos ?”
Antonia en Hedwig, exposanten in het douanehuisje

exclusief interview over de expositie in Maassluis  maart 2016  door de regionale omroep :

http://www.ritv.nl/aflevering/1340/RITV+Special+Nr.26+Expositie+Van+Hedwig+Smulders+en+Antonia+Groeneveld

Binnen in douanehuisje :